Frank, Manuella en Matthijs Smit zijn geëvolueerd tot VVZ-familie

Vrijdag 07 juni 2024

Het leven van een voetbalgezin draait volledig om de mooiste bijzaak ter wereld: voetbal. Elke dag, elke week en elk weekend worden zorgvuldig gepland en georganiseerd om ervoor te zorgen dat alle gezinsleden op tijd bij hun trainingen, wedstrijden of andere clubactiviteiten kunnen zijn. De agenda's zijn volgepland met trainingsschema's, wedstrijdtijden en vervoerafspraken.

Maaltijden worden vaak snel tussendoor genuttigd, soms met een bord op schoot, omdat er weer een training of wedstrijd op het programma staat. Het is niet ongebruikelijk dat de wasmand uitpuilt met bemodderde shirts, broekjes en kousen die zo snel mogelijk weer schoon moeten zijn voor opnieuw een sessie op het voetbalveld.

In dit hectische ritme is er altijd wel iemand in het gezin die stiekem opgelucht is als het voetbalweekend voorbij is. Even rust en tijd voor andere dingen, totdat de training weer begint en het voetbalcircus opnieuw van start gaat. Het voetbalgezin leeft van wedstrijd naar wedstrijd, altijd met de blik gericht op het volgende doel.

Nassauplantsoen
Wij weten zeker dat u wel een of meer gezinnen bij VVZ ’49 kan aanwijzen bij wie bovenstaande beschrijving van toepassing is. De namen zijn zo in te vullen. Wij zochten zo’n familie op. De familie Smit aan het Nassauplantsoen. Daar wonen zij sinds 1998 in een prachtig huis met dito tuin. Vader Frank is erelid, voormalig penningmeester en leider van ons tweede elftal. Zijn charmante vrouw Manuella doet heel veel nuttig werk voor de financiële administratie van onze club en natuurlijk is daar zoon Matthijs (24) die begon als kleine pupil maar inmiddels een gewaardeerde kracht binnen de selectie is. Blijft over dochter c.q. zus Elvira waarvan Manuella zegt: ,,Zij was eerst anti-voetbal, maar gelukkig is ze een beetje bijgedraaid.”

Hoofdstad
De familie Smit past dus naadloos in de beschrijving waarmee dit verhaal begint. Hoewel de druk wel iets van de ketel is. Zowel Elvira als Matthijs zijn het huis uit. Geboren Soester Matthijs heeft de omgekeerde route van zijn ouders afgelegd. Hij woont met zijn voetbalmaatjes Floris de Boer en Wessel Kraaijeveld in de hoofdstad.

Het begon allemaal een dikke kwart eeuw geleden. De licht Amsterdamse tongval van zowel Frank als Manuella verraadt de Amsterdamse herkomst. In Mokum was Frank actief bij ABC, dat is de honkbaltak van de Amsterdamse Football Club, beter bekend als AFC. ,,Ik heb tot mijn 17de gehonkbald. Voetbal heb ik altijd leuk gevonden. Wij gingen samen naar Ajax, we hadden een seizoenkaart. De CL-finales in 1995 en 1996 in respectievelijk Wenen en Rome hebben wij bezocht.”

Manuella: ,,We zijn in 1998 vanuit de Amsterdamse wijk De Pijp naar Soest getrokken. We zochten een huis hier in de regio en we vonden een heel mooie woning aan de Waldeck Pyrmontlaan. Die koop ging uiteindelijk niet door, maar we vonden de omgeving erg leuk. Dus gingen we verder zoeken en liepen we tegen dit huis aan. De eerste jaren waren we nog niet echt actief in het uitbreiden van ons sociale netwerk. Je hebt die eerste jaren ook wat tijd nodig om te landen. We kunnen zeggen dat we dankzij VVZ veel mensen in Soest hebben leren kennen.”

Kabouters
Dat actieve verenigingsleven begon toen zoon Matthijs, geboren in 2000, zich als jonge voetballer aan de Eemstraat meldde. Het is bijna twintig jaar geleden, maar de jonge Soester ziet die eerste trainingen nog haarfijn voor zich. Hij vertelt: ,,Het heeft altijd in mijn geheugen gezeten dat ik al op mijn 4de bij VVZ begon. Dat was bij de Kabouters. Maria Muis en Margret Bosman waren mijn eerste trainers.”

Manuella: ,,Waarom wij voor VVZ kozen? We hadden geen keuze. Matthijs zat op de Da Costaschool en dat was in die tijd een echte VVZ-school. Al zijn vriendjes voetbalden bij de club, dus we meldden hem daar aan.”

Gelukkig
Matthijs heeft er nooit spijt van gehad. Aan het einde van ons gesprek zegt hij met een knipoog: ,,Ik had als jochie ooit de ambitie om bij Ajax te gaan voetballen, maar ik denk dat die niet meer gaan bellen. Bij VVZ heb ik alles wat mij gelukkig maakt. Voetballen in de selectie met mijn vrienden. Natuurlijk wil ik zo hoog mogelijk spelen, maar dan het liefst met VVZ. Ik voetbal hier nu mijn hele leven, dus ik kan mij ook niet voorstellen dat ik bij een andere Soester club zou gaan spelen.”

De opbouw van Matthijs zijn voetballoopbaan ging heel geleidelijk. Altijd in de selectieteams gespeeld op één seizoen na. ,,Dat was in de D’tjes”, herinnert de voetballer zich. ,,Ik kreeg toen training van Alex Herder en Arno Dirkse en dat was ook een heel leuk jaar.”

Matthijs scoorde veel in zijn jeugdjaren. ,,Tot aan de A-junioren was ik een goalgetter, nu speel ik wat meer verdedigend. Ik pik af en toe nog een goaltje mee. Maar mijn huidige positie vind ik wel fijn. Het is lekker om het veld voor mij te hebben. De beste trainer die ik ooit gehad heb? Van Peter Hummeling heb ik veel geleerd.”

Financieel
De gestage opbouw van de voetbalcarrière van Matthijs Smit loopt evenwijdig met het vrijwilligerswerk van ouders Frank en Manuella. Frank: ,,Ik werd vanaf het eerste moment leider. Daarbij probeerde ik altijd zoveel mogelijk ouders te betrekken. Sjoerd Vegter, de toenmalige voorzitter, kreeg mij al snel in het vizier. Hij vroeg mij als penningmeester en die functie heb ik vanaf 2008 tien jaar gedaan.”

Manuella: ,,Zowel Frank als ik hebben een financiële achtergrond. Aanvankelijk deed Frank het alleen, maar ik ben hem als snel gaan helpen met de administratie rondom het penningmeesterschap, zoals de rapportage en de boekingen. Zo ben ik de vereniging ingerold en hou ik mij nog steeds bezig met de financiële administratie.”

Frank: ,,Er is veel positief veranderd de laatste jaren. Toen ik startte als penningmeester verbaasde ik mij erover dat spelers puntengeld kregen. Daar kon ik echt niet bij. Een aantal zaken hebben wij toen wel aangepakt, zoals bijvoorbeeld een nieuw kassasysteem. De jaren na corona zien we dat de sfeer in de selectie is verbeterd. Dat is voor ons een groot pluspunt.”

Warm en gezellig
Matthijs: ,, Vroeger keek ik tegen de jongens van het eerste op. Nu speel ik zelf in dat elftal. Tijdens mijn werk bij de Lindenhof werd ik aangesproken door een jochie van een jaar of 6. ‘Hé jij speelt toch in het eerste van VVZ’, zei hij tegen mij. Vond ik mooi! VVZ is een warme en gezellige club met heel veel verschillende mensen. De sfeer is goed en aan het bekende rode barretje zitten altijd mensen. Ik heb twee favoriete clubs, VVZ en Ajax. De overeenkomst? Nou, ze zijn allebei vijfde geworden en ze moeten beide naar boven kijken. Want een club als VVZ moet die vijfde klasse ontstijgen. Daar gaan we volgend seizoen aan werken.”

Frank en Manuella knikken instemmend. ,,Wij zijn geëvolueerd tot een VVZ-familie en hopen op het beste voor de club.”

Delen op Social Media

FacebookTweetLinkedInPinterestE-mail